975 == تقویم بهاری

تقویمی بهاری

کنون سالی دیگر را به آسان و یا استخوان سائیدن در مشکلات گذراندیم به پایانی آن و آغاز سالی نو در تاریخ اجتماعی ایران مان رساندیم. پس اینک بهاریه ای را به سبک وسیاق خویش تقدیم به خوانندگان فرهیخته و صمیمی آن می نماییم. باشد که این سنت نگارش دل واگویه هر نویسنده به سالی یکبارادای دینی باشد برای مردمی که خواندن و اندیشیدن کار مدامشان است. و اینکه حدیث نیک و بد ما هم نوشته خواهد شد. اگر در دنیا رسانه آینه تمام نمایی برای رسیدن دسته جمعی به عرصه مدرنیسم وفرا مدرنیسم جهت سعادت و راحتی خیال عامه است ،پس وظیفه ای بعنوان نویسنده بر گرده خود احساس می شود. . باید بنویسم . بسیار خود را می پایم و می پویم تا درواژه ها تلالوی درخشان بهاری و شادمند موجود باشد . از کژ پوئی و یاس عاری .آیا می شود؟ نمی دانم بر استان ظاهرا سبزم گیلان و بر ولایتم فومنات چه می رود؟ بر عموم مطبوعات محلی ام چه؟ بر امپراطوری فقیرانه و سطحی صدا و سیمای استانی، دریایی به عمق چند سانت، چه می گذرد؟ مطبوعات محلی مان را چگونه رهبری کرده ایم که تیراژ و مطالعه ی غالب آنها توسط مردم بطور سینوسی بالاو پایین می شود. البته شاید در حد یک رفع وظیفه ، برای بیانیه های اموات و اعلام انحصار وراثت و فروش زمینهای زراعتی ارثی خوب باشد. اینطور نیست؟ آنکه نمی خواند که نمی خواند و من نوعی که به مطالعه ی اغلبشان می پردازم،چرا خیر سرم هیچ راضی نیستم. چگونه درمیان این همه مطبوعات از میزان انهدام و تاراج وحشتناک درختان پهن پیکر در جنگل های کهنسال و نادر که در شرف نابودی است و توسط شرکت های عجیب و غریب ، شبانه روزی از استان خارج می شوند خبر دار نمی شوم؟ و فقط سیلاب های بی سابقه و ممتد و تغییر دما و هوای استان که به سمت بیابانی می رود یعنی روزگرم و شب سرد و زمستان آفتابی و تابستان بارانی برای من مانده است؟ چرا از بی آبی زمین های زراعی کشاورزان ِ همیشه در ناله و به صرفه نبودن کشاورزی و وفور وحشتناک مشابه خارجی آن و به کنار خیابان کشیده شده این نیروهای کار وبرکت و آلودگی شدید به افیون شان تحلیلی نمی بینم. چرا جاده های دایم به تصادف و منتهی به مرگ و میرعهد دقیانوس و پل سازی های به جوک و لطیفه مبدل گشته و جابجائی پروژهای اتوبانهای این استان با دیگر استان های نور چشمی خوانشی نیست؟ چرا مطبوعات محلی ام از درون شهرک های صنعتی خواب آلوده و بو سوی تعطیلی( که اغلب در حد ساخت و ماکارونی و یا پفک با تعدادی کارگر که هفته هفت روز ورشکسته اند و نیمه تعطیل ) گزارشی تحلیلی نمی دهند؟ چرا از عواقب چند دهه قطب صنعتی نبودن گیلان با عقب افتادگیش و به گاه قطب کشاورزیش با واردات اغلب محصولات کشاورزی از خارج از پا فتادگیش را پی گیری دائم قرار نمی دهند؟ حال هم که مقامات به اشتباه خویش واقف و قطبین کشاورزی و صنعتی را مخلوط لازم دانسته اند کو اعتبارات؟ کو امتیازات؟ کو اتحاد 13 نماینده ما در پایتخت در تلاشی مضاعف برای کشاندن اعتبارات برای منافع کل استان .، عزیزان خبرنگارمان نمی بینند روزها و ساعتها خیل عظیم جمعیت جوان وپیر که برای ساده ترین آرزو و امیدهای خود مدام بن بسط می بینند. گاهن به دنیای زیر زمینی یا هیاهوها و غبار نمایش درگاههای جادو نمایی سایت های آن سوی آبی غالب تهی می کنند. چشمان جانبدار و قوی آنتن رصد نگارروزنامه نگار چگونه می تواند قیافه های معصوم اما زرد و لبخند تلخ بر لب خیل جوانان افیون زده و روان گردان مصرف نموده را در سر محله ها ی خویش نبیند و تحقیق و کارشناسی نکند؟

چگونه منتقدین و فرهیخته و بی غرض ما چشم بر برنامه های بسیار عقب افتاده سیمایی ، مضحکه نمایانه بی هیچ ابتکار وذوقی را با لهجه گردانی های بی ادبانه گیلکی می بندند؟ وبه نقد منطقی و روش ساخت و ساز و بازی و فورم ومحتوی ایشان هم از لحاظ آکادمیکی و هم فلکلوریک به سر جای خویش نمی نشانند؟ باید که آگاهی های قضائی و اداری و فرهنگی و اجتماعی و حتی امور اقتصادی را دراختیار عموم هم ولایت ها قرار داد. باید که از نتایج سحری که استانهای دیگر در حد خوب وعالی بهره برده اند سخن گفت؟ نمی خواهم در دل گویی آغازسال که بطور معمول باید فرح بخش باشد بخصوص با پیام تمام اقتصادی آیت الله خامنه ای با محدویت و شرایط فعلی ژورنالیستی به باز نمایی مشکلات که اساس محتوایی رسانه را تشکیل می دهد همه جانبه حضور نداشت. ، البته زحمات پراکنده و جدا جدای برخی از فرهیخته گان این عرصه دست مریزاد خود را دارد اما زیبنده است که تلاش گران این دایره باید مشخص تر و عینی تر با ظرف انتقاد و پیشنهاد نه فقط به چیزهایی لازم نیست و نمی خواهیم بلکه همه نیازهای ضروری و مهم و پر اولویت را در نوبت اعلان و خواست خود و مردم ارایه نمایند که منفعت و صواب و فرجام خود را دارد.

می توان و باید به خیل هجوم تازه بدوران رسیده هایی پرداخت که دارای پول و امکانات استان های دیگر به زمین های روستائیان و شهر ،از کناره های دریای کاسپین ، صید وکشاورزی و صنایع و خدمات و دیگر از این چیزها. بیکاری و کم کاری و رشوه های مشخص و آمارهای مردودی و افت و ترک تحصیل ها ،وضعیت فرهنگیان محجوب تا کارتن وکاغذ و ضایعات خورها و بده بستان های وام های کلان بانکی و ریزش آن نه برای تولید و صنعت بلکه در طفیلی ترین نوع آن در بازار خوراک وانباشت و بسیار..... نمونه ها را می توان مثال زد. و بی انصافی خواهد بود که البته چشم بر بسیار نیک مرامی ها و چرخش های مثبت انسانی توسط شریفان خطه ما هم بر هم نهاد و دعا گو یادآور ایشان نگشت.

به سال 1403 خواهان نگرش همه جانبه در عرصه مطبوعاتی مان به ایده ها و قلم ها باید داد و با نگاهی عمیق تر و مبتکرانه تر و جدی تر با لحاظ تمامی روش های انسانی جهت رشد و واشکافی استان مان پرداخت. بعنوان یاران و فرزندان واقعی و صمیمی، دلسوزانانه به پدیده های اساسی پرداخت و با تمام توان کمک به بیرون کشیدن الماس واقعی از میان ریگهای بی ارزش در جامعه شناسی استانمان یادگارهای خوب و مفید بر جای گذاشت . جانبدارانه و سریع و صریح و بدور از وقت سوزی با امید اینکه خداوند و مردم پشتیبان نگاههای نو باشند. راه های جدید ابتکارات برتر به پیش آیند. ثروت و سعادت به تقسیم عموم برسد نه دائم فقر تقدیس شود. همه اینها شدنی است و این همه از شدنی ها حکایت می کند شک نیست که همه خواهان شادی و کامیابی وسلامت و ثروت هستیم.و زندگی آوند خویش را با صبر و حوصله به پیش می برد. پس در این مجموعه خواستهای انسانی و حلال خداوند آرزوی تلاش و نگرش همه پویه خبر نگاران ، روزنامه نگاران و اصحاب مطبوعات را خواهانم. دستان همه همکاران ، به همراهی جمهور مردمان گیلان را با گرمی می فشاریم.ایامتان در کنار مردمی که برایشان می نویسید و خبر می رسانید و تحلیل می نمایید. حال که دیگرفرهیخته گان اهل دانش با تحقیق و رصد مسایل را کشف می کنند وشما اهالی رسانه در جامعه با دل سوزی و خیر خواهانه مطرح می کنید حال دیگر این مسئولان و مدیران هستند که با رفع مشکل و رساندن حق به حق داران سرزمین و استان و البته فومنات ما با بیش از سیصد روستا ، سعادت و سلامت و راحتی خیال را در برنامه های تعجیلی خود بگذارند . دیگر خسروان خود دانند. سال نو مبارک.

18/فروردین 403

koroshmahyar.com کوروش مهیار