930 = چقدر بانمکید ؟؟

                                    چقدر با نمک اید  ؟                               گذشته از جدی و فراتر از شوخی..

به شتر گفتند چرا گردنت کج است ؟ نگاهی کرد و سری تکان داد و گفت آخه کجای من راست است دیگه. از چه چیز بگوییم که دلی خوش شود. موضوع نمک که دیگه انتهای مطلب نوشتنی و خواندنی است. اگر چه شخصی بانمک پیدا کردن دیگه حالا کیمیا شده است. از این کیمیاتر اما بتوانی نمک  خوراکی غیر تقلبی به سر سفره ات ببری. نه تعجب ندارد. همان اول با مثال شتر گفتم که دیگه هیچ چیز تعجب ناکی پیدا نمی شود.  جان کلام هم اینست که انجمن صنف تولیدکنندگان نمک تصفیه شده سالم  ید دار هم دبیری دارند که ایشان فرموده اند سرتان سلامت بیش از نیمی از نمکهای موجود در بازار تقلبی است. !  مصرف کنندگان محجوب و خجالتی از این وضعیت سلامتی نمک مصرفی خود اطلاع ندارند زیرا که در این گیر و ویر نظارت و ناظری بر بازار نمک وجود ندارد.

پای گپ و گفت شکر پور یعنی احمد آقا که می نشینیم مفصل توضیح می دهند که هم‌اکنون نمک به سه شکل تصفیه، شست‌وشو و کوبشی در کشور تولید می شود، نمک به صورت طبیعی و نسبتا خالص در طبیعت موجود است و در نوع کوبشی این نوع نمک تنها کوبیده شده و در بسته های پر زرق و برق و با قیمت پایین‌تر از نمک تصفیه شده در بازار عرضه می‌شود.
البته این نوع نمک ید نداشته و حاوی موادی مانند سرب، جیوه و آرسنیک است که برای سلامتی بدن بسیار خطرناک هستند.
حالا توجه کنید  که در کارخانه‌های نمک تصفیه دو بار این نمک تصفیه و تمام ضایعات آن گرفته می‌شود. و به آن ید هم به آن اضافه می‌شود.  بنابراین قیمت این نوع  نمک تصفیه ای کیلویی حدود 500 تومان می شود.  اینجا است که باید گفت قیمت نمک کوبشی تنها حدود 120 تومان است که با این حساب فروش نمک کوبشی به دلیل داشتن حاشیه سود بالا برای توزیع کنندگان جذابتر استو شما بیا پرتغال فروش را پیدا کن!.  احمد آقای شکر پور که در صنعت نمک دبیر انجمن تولید کنندگان نمک تصفیه ای شده  می فرمایند اساسن  نباید نمک بدون ید در کشور تولید شود. اما باز هم بر اساس داستان شتر مزبور با رمز گشایی کارآگاهی  رسیدیم به اینکه ضعف در نظارت تولید نمک بدون ید همچنان به ادامه اش ادامه می دهد. در گذشته که ما یعنی انجمن تولید کنندگان نمک تصفیه ای اختیارات و وجناتی داشتیم  کارخانه‌های تولیدکننده نمک باید تائیدیه خود را از انجمن ما می‌گرفتند که با این حساب نظارتی اسطوره ای بر فعالیت‌های آنها وجود داشت اما حالا  دیگر حیف.!
داستان  ظرفیت تولید نمک هم به حدود یک میلیون و 350 هزار تن می رسد که از این میزان فقط 350 تا 380 هزار تن مربوط به نمک تصفیه است!!!  خدای را هزار بار سپاس فعلن که در حوزه نمک  به واردات کشیده نشده ایم. و حتی صادرات نمک تصفیه نیز داریم. ضمن اینکه از 168 کارخانه تولید نمک در کشور تنها 22 کارخانه تولیدکننده نمک تصفیه واقعی بوده که از این تعداد 12 کارخانه عضو انجمن هستند و مابقی کارخانه‌ها تولیدکننده نمک به روش‌های کوبشی و شست‌وشو تو بخوان بزن ودر رو هستند.
و باز با سپاس فراوان با این همه وفور معادن نکم باید اذعان کرد که ذخیره نمک موجود در کشور به قدری زیاد است که شاید بتوان گفت برای تامین نیاز هزار سال کافی است.
البته انصافن باید گفت  که  فرایند تولید نمک تصفیه بسیار دشوار بوده و به دلیل وجود نمک استهلاک ماشین‌آلات این صنعت بالاست، در این بین انرژی هم سهمی 25 درصدی در قیمت تمام شده محصول دارد و اگر فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها اجرا شود فعالیت تولیدات این گونه نمک تصفیه ای هم دشوار می‌شود. این در حالی است که تولید نمک به روش کوبشی انرژی چندانی مصرف نمی‌کند و در واقع افزایش قیمت حامل‌های انرژی به نفع تولید نمک با این روش کذایی که سر ازسفره مردم در می آورد خواهد بود. 

با فعالیت وسیاستی که کشور در پیش گرفته سه حوزه معدن، مسکن و غذا و کشاورزی می‌تواند آینده ایران را تامین کنند. در حوزه نفت و معادن ذخایر عظیم ایران که کاملا مشخص است. در حوزه مسکن هم بافت‌های فرسوده زیادی دارد که با نوسازی آنها صنعت ساخت‌وساز در کشور رونق چشمگیری  می گیرد. در حوزه غذا و کشاورزی کاملا پتانسیل‌های لازم برای تبدیل شدن به یک تولیدکننده بزرگ وجود دارد.
 بهرحال جهت با نمک کردن مردم  و سفره هایشان از نمک تصفیه شده و بهداشتی نه کوبش ی باید استفاده شود و این کار فقط و فقط با نظارت و ناظر ممکن خواهد شد. چنانکه نظارت بر هر مقوله اقتصادی باعث تکامل و پیشرفت و به روز ی آن خواهد بود. به همین سادگی.
                                                                                               کوروش مهیار

6/7/99 -