ا تفاقی دررهگذار شعر پارسی

جستاری در عیار شرافت و اخلاق افراد جامعهکوروش مهیار - نمی دانم این وجیزه رمانتیک با تیتربالا هم خوانی خواهد داشت یا نه ؟ داشته باشد یا نه! هرچه که هست از زنگ تلفنی است در این سر صبحی سرد است. بله دوستی خوب و عاقبت اندیش که نمیدانم از سر کلافگی با روانه کردن هر چه پالس انرژِی منفی از خود بسویم، می گیراندم. او که به حتم از پوست کلفتم باخبراست. از جا خالی دادن های مدام از متلک ها و یاس های بی پایان، را بارها دیده است. حالا دیگر چه مخواهد بگوید؟ با صدایی مغمون با عصبیت که ای برادر شرافت از هرچیز وبخصوص از رسانه ها!بیرون افتاده.اصلن دیگر با رسانه هیچ همخوانی ندارد! یعنی فراموش شده و رفته پی کارش! به اکراه می گویم لاالله الله سر صبحی؟ می گوید حالا دیگه! صدایم را قطع می کند و این بار بلندترمی گوید: بس کن این همه انگشت و سرو پا و چشم و ذهنت را خسته و نابود می کنی و مدام از اخلاق و اتیک و شرافت و ارزش انسانی می نویسید.با ؛ سرو دست و .. را با شاخ دنیای حالیه جنگ نده و بشین کمی از ترافیک و کمی از چاله چوله و آب گرفتگی و گافی کوچک و بی بو خاصیت و سبک بنام چالش از یک مدیر ناهنجارراعلم کن. ساده مثل یک شاگرد مدرسه که روزنامه دیواری درست می کند بنویس و قال قضیه را بکن.می شی یه راحت الحلقوم. خلاص . حالاکه خیر سرت می خوای خفه شی مثلا ازاین همه دانسته ها و حقایق و معلومات و چه می دونم نور بر تاریکی و غیره ؛ سری سوا شوی در هیچستان افتضاحات ، به جهنم ؛؛ ولی یه چیزی توی صفحات پر کن بزار بره. احساس می کنم عصبیتش خیلی بالا زده .چرا؟ می گویم:خوب باشه دیگه حالا ! تو رو جون هر کی این سر صبحی بیا بی خیال شو. می گوید : به به برادر ما رو باش. یه وانت فلسفه بخون و حالا چاله میدونی حرف بزن . بی خیال شو. هه , ...ادامه مطلب