ا تفاقی دررهگذار شعر پارسی

                    اتفاقی دررهگذار شعرپارسی ( نیمایی از یوش )به یادمان یکی دیگر از تلاشگران عاشق زیبایی هنر و خواستار تغییر و تحول مثبت و به روز تقدیم می شود. روستائی در خود شاعری پرورش داد که اقلیم هزار ساله شعر پارسی را در نوردید تا هنرمندان بعد از او همواره برای ایجاد فضایی جدید به او وتجربه های اندیشه اش رجوع کنند. علی اسفندیاری که بعدها نیما یوشیج نام گرفت یک اتفاق در رهگذر شعر پارسی است که توانست قداست تاریخی شعر پارسی را نه با انکار آن که با نگاهی تازه در ذهن مخاطب بر هم زند. برخی صاحب نظران، اثرگذاری نیما را نه در نوآوری قالب صرف می دانند که او را جریان ساز در محتوا نیز می دانند. سیل انقاب نیما در فضاها و مضامینی تجلی پیدا کرد که هنوز هم ردپای آن را می توان در آثار درخشان شعر و البته سایر حیطه های هنر پیدا کرد. نیمایی که در جوانی می خواست چریک شود و مظلومان را از بند ستم رها کند و بعد نیمایی که عاشق ناکام می شود و در نهایت نیمایی که در شعر انقاب می کند و آدم های نشسته بر ساحل را نهیب می زند حااسیل واژگان و مفاهیمش در همه نوآوری های هنری جریان دارد. او توانست شعر کهن فارسی را که در شمار پیشروترین شعرهای جهان بود ولی در چند قرن اخیر کارش به دنباله روی و تکرار رسیده بود را با شعر جهان پیوند زند و باردیگر جای واای شعر فارسی را در خانواده شعر جهان به آن بازگرداند. در این بین ام, ...ادامه مطلب